DNS sunucuları iki çeşit alan destekler. Forward Lookup Zone ve Reverse Lookup Zone. Sunucunun her bir alan türü için üstleneceği rol ise aşağıdaki seçeneklerden biri veya birden fazlası seçilerek tespit edilebilir.
- Birincil alan
- İkincil alan
- Stub Zone
En çok kullanılan DNS kayıt tipleri aşağıda listelenmiştir :
- Host (A)
- Alias (CNAME)
- Mail Exchanger (MX)
- Pointer (PTR)
- Service Location (SRV)
Host (A)
Host kayıtları alan veritabanında en çok karşılaşılan kayıt türüdür. DNS alanı içindeki sistemlerin veya hostların alan adlarının IP adresleri ile eşleştirilmesi için kullanılır. Elle, DNS dinamik kayıt yöntemi veya DHCP yoluyla A kayıtları oluşturulabilir.
IPconfig / registerdns komutu ile A kaydı bulunmayan host için DNS alanında kayıt oluşturulabilir.
Alias (CNAME)
Canoncial Names olarak da adlandırılır. Bir hostu birden fazla isimle adlandırmak ve işaretlemek için kullanılır. Örneğin, ftp ve www birer CNAME’dir.
Mail Exchanger (MX)
MX kayıtları e-posta uygulamalarının bir alan içindeki e-posta sunucusunu bulabilmelerini sağlayan kayıt türüdür. Birden fazla MX kaydı olması halinde, ilk sunucunun bulunamaması durumunda ikincisine yönlendirme ve dolayısıyla hata toleransı sağlamak mümkündür.
Pointer (PTR)
PTR kayıtları Reverse Lookup Zone içinde reverse lookup sorgularının yapılabilmesi için kullanılır.
Service Location (SRV)
SRV kayıtları etki alanında bir servisin hangi hostlar tarafından sağlandığını bulmak için kullanılır. SRV tanıyan uygulamalar DNS sunucusunun SRV kayıtlarından faydalanabilirler.
Active Directory’de kullanılan tüm servislerin SRV kayıtları Windows\System32\Config klasöründeki netlogon.dns dosyası içinde bulunmaktadır. Eğer DNS’te SRV kayıtları eksikse netdiag /fix komutu kullanılarak bu dosyadan yüklenebilirler.
Eğer bir bilgisayar yenibir.com etki alanındaki bir LDAP sunucusuna ulaşmak isterse istemci DNS sunucusuna aşağıdaki sorguyu gönderir :
_ldap._tcp.yenibir.com
Aşağıdakine benzer bir cevap alınır : (Kayıtlar çoğunlukla otomatik yaratılıyor olsa da aşağıdaki örnekte otomatik kayıda ek olarak hata toleransı sağlamak için elle oluşturulmuş ikinci bir kayıt bulunmaktadır.)
_ldap._tcp SRV 0 0 389 dc1.yenibir.com (0 öncelik değeri, 0 Load Balance)
SRV 10 0 389 dc2.yenibir.com (10 öncelik değeridir)
DNS Sunucusunun Cache temizlemesi için servis yeniden başlatılabilir veya dnscmd.exe /clearcache komutu çalıştırılabilir.
DNS Sunucu konsolunun kullanılması
DNS Sunucusu üzerinde sağ klik yapıldığında Properties seçilerek gelen sekmeklerin kullanımı aşağıda anlatılmıştır.
Interfaces
Bu sekme, sunucunun ağ kartlarından hangilerinin DNS taleplerini dinleyeceğini belirler. Örneğin iki ağ kartı olan bir sistemde, biri iç ağa diğeri dış ağa bakan iki bağlantı oluşturulabilir ve sadece iç ağa servis veren tarafın DNS isteklerini dinlemesine izin verilebilir.
Forwarders
Bu sekme ile DNS sunucusunun kendine gelen istekleri hangi DNS forwarder sunucularına ileteceği ve hangi etki alanlarına dair istekleri dışarı yönlendireceğini belirlemek mümkündür. Örneğin, yenibir.com etki alanına ait tüm çözümleme istekleri cevaplanması için 80.1.22.55 sunucusuna yönlendirilebilir. Buna şartlı yönlendirme (Conditional Forwarding) denir.
Aşağıdaki durumda ise iç ağ ile dış ağları (Internet) buluşturmadan, arada bir güvenlik duvarı varken Internet’ten nasıl isim çözümlemesi yapılabileceğini dair bir forwarder örneği verilmiştir.
Disable Recursion özelliği forwarder DNS sunucu tarafından çözülemeyen bir isim sorgusunun, soruyu soran DNS sunucusu tarafından kendi başına çözmeye çalışmak için yapacağı eylemi engelleyecektir. Bu özelliğin aktif hale getirilmesi hata toleransını ortadan kaldırmakla birlikte olumsuz cevapların istemciyi fazla bekletmeden verilebilmesini sağlayacaktır.
Disable Recursion bu sekmeden çalıştırılabileceği gibi Advanced sekmesinden de tüm DNS sunucusu için kullanılabilir. Ancak bu noktadan çalıştırılması halinde sunucuya forwarder tanımlamaya izin vermeyecektir.
Root Hints
C:\Windows\System32\Dns\Cache\cache.dns dosyasının bir kopyasını gösterir. Internet’teki kök DNS sunucularının listesini içermektedir. DNS sunucusu Internet ile isim çözümleme işlemleri yapacaksa bu dosya ve Root Hints kalmalıdır. Ancak sunucu iç ağda bir kök sunucu (.) olarak çalışacaksa bu dosya silinmelidir.
Benzer bir şekilde, iç ağ çok büyükse ve birden çok kök sunucu varsa, bu dosyanın içeriği değiştirilerek kendi DNS sunucularınızı yazabilirsiniz.
Monitoring
Temel DNS fonksiyonlarının çalışmasına ilişkin testlerin yapılmasını sağlar.
İlk test sunucunun kendisine sorgu gönderip alabilmesini kontrol eder. Testin başarılı olması için sunucu kendisine gönderilen forward ve reverse queryleri alabilmelidir.
İkinci test ise kök DNS sunucularına recursive query yapılmasına yöneliktir. Testin başarılı olabilmesi için sunucu Internet’e bağlı olmalı ve kök DNS sunucuları ile görüşebilmelidir.
DNS Alan ayarlarının yapılması
DNS Alan ayarlarının düzenlenmesi için DNS Konsolu kullanılabilir. Bu konsolda aşağıdaki sekmeler bulunur : General, SOA, Name Servers, WINS, Zone Transfers.
General
Zone Status : Pause düğmesi ile alanın isim çözümlemesi geçici olarak durdurulup başlatılabilir. Ancak bu düğme DNS servisini durdurmaz.
Zone Type : Alanın Birincil, İkincil veya Stub Zone olarak yeniden tanımlanması için kullanılır. “Store the zone in the Active Directory” düğmesi seçilerek alanın C:\windows \system32\dns içinde saklanması yerine AD’ye entegre hale gelmesi sağlanabilir.
Zone Replication : Alanın AD içinde saklanması ile bu düğme aktif hale gelir. Alan bilgilerinin ne şekilde replike edileceğini ayarlamayı sağlar.
| To all DNS servers in the Active Directory forest | Forest içinde yer alan tüm AD DNS sunucularına bilginin kopyalanmasını sağlar. |
| To all DNS Servers in the Active Directory Domain | Etki alanında yer alan tüm AD DNS sunucularına bilginin kopyalanmasını sağlar. |
| To all domain controllers in the Active Directory Domain | AD içindeki tüm etki alanı sunucularına bilginin kopyalanmasını sağlar. Windows 2000 DNS sunucularının bilgileri alması için bu seçenek seçilmelidir. |
Application Directory Partition ve DNS replikasyonu
Active Directory’de DNS için iki ADP bulunur. DomainDnsZones ve ForestDnsZones. DomainDnsZones AD içinde aynı zamanda DNS sunucusu olan tüm DC’lere kopyalanır. ForestDnsZones ise Forest içinde aynı zamanda DNS sunucusu olan tüm DC’lere kopyalanır.Her ADP bir alt etki alanı ve FQDN ile tanımlanmıştır. Örneğin, Yenibir.com etki alanının ADP’leri şöyle isimlendirilir : DomainDnsZone.yenibir.com.
Önemli : Eğer varsayılan DNS ADP’leri zarar görmüş veya silinmişse, DNS konsolunda sunucu üzerine sağ klik yapılarak Create Default Application Directory Partitions ile yeniden oluşturulabilir. ADP’ler mevcutsa bu seçenek seçilebilir durumda değildir.
Özel ADP’ler oluşturmak için aşağıdaki komutlar kullanılabilir.
Dnscmd servername /createdirectorypartition FQDN
Dnscmd servername /enlistdirectorypartition FQDN
Bu işlemi yapacak kullanıcının Enterprise Administrators grubuna üye olması gereklidir.
Yukardaki bilgiler ışığında Change Zone Replication Scope düğmesine basılarak “To all DNS servers in the Active Directory forest” seçildiğinde DNS alanı bilgileri aslında ForestDnsZones ADP’si içinde saklanmış olacaktır. Aynı şekilde “To all DNS Servers in the Active Directory Domain” seçildiğinde ise DNS alanı bilgileri DomainDnsZones ADP’si içinde saklanacaktır.
Dynamic Updates
Dinamik güncelleme özelliği DNS alanlarının bilgilerinin otomatik veya elle transfer edilebilmesi için gereken ayarları sağlamaktadır. AD’ye entegre alanlar için yok, güvenli ve güvensiz, güvenli aktarım seçenekleri bulunmaktadır. Standart alanlar için bu seçenekler yok, güvenli ve güvensiz olarak belirlenmiştir.
Aşağıdaki şartlardan birinin gerçekleşmesi halinde DNS dinamik güncelleme işlemi gerçekleşir.
- DNS istemcisinin açılması.
- DNS istemcisi olan bilgisayarda IP adresi değişikliği olması.
- İstemcinin ağ bağlantılarından herhangi birinde IP adresi eklenmesi, kaldırılması veya değiştirilmesi.
- Alandaki üye sunuculardan herhangi birinin terfi ettirilerek DC haline dönüştürülmesi.
- İstemcide IPconfig /registerdns komutunun kullanılması.
Güvenli Dinamik Güncelleme GDG işlemleri sadece AD-entegre alanlarda yapılabilir. İstemciler sunucu ile görüşmek için Kerberos protokolunu kullanırlar. GDG işlemlerini sadece Windows 2000, Xp veya 2003 sistemleri gerçekleştirebilir. Windows NT, Win9x ve WinME bilgisayarları GDG gerçekleştiremezler.
GDG ve DnsUpdateProxy grubu
GDG’nin geçerli olduğu bir DNS alanında host kayıtlarını sadece o kaydın sahibi olan bilgisayar güncelleyebilir. Bu durum, bir DHCP sunucusunun, kendi adına kayıt düzenleyemeyen istemciler için A kayıtlarını değiştirme yetkisine sahip olduğu ortamlarda sorun yaratabilir. Benzer bir ortamda kaydın sahibi DHCP sunucusu olacaktır. İstemcinin Windows 2000 ve üstü bir işletim sistemine terfi ettirilmesi ve kendi kaydını düzenlemeyi istemesi halinde sistem istemciyi kaydın sahibi olarak tanımayacağından soruna yol açabilir. Benzer bir durum DHCP sunucusunun arızalanması halinde yedek DCHP sunucusu dahil kimsenin yerine kayıt güncellemesi yapamaması olarak da karşımıza çıkabilir.
Böyle bir problemden kaçınmak için kayıt güncellemesi yapan tüm DHCP sunucularını DnsUpdateProxy grubuna eklemek gereklidir. Bu gruba dahil olan sunucuların kayıtları sahiplenmesine izin verilmez.
Kayıt Yaşı (Aging)
Kayıt yaşı özelliği ile dinamik olarak güncellenen DNS kayıtlarına bir zaman damgası vurulur ve kayıtların güncelliği bu damga ile takip edilir. Eski kayıtların zamanının dolması sonucunda bu kayıtlar otomatik olarak temizlenirler (Scavenging). Bu özelliğin aktif olması için kayıt yaşı (aging) özelliğinin aktif olması zorunludur.
Kayıt yaşı ve silme özellikleri aktif edildiğinde, DNS kayıtları Windows 2000 öncesi DNS sunucuları tarafından artık okunamazlar.
Start of Authority (SOA)
SOA sekmesi tüm alan için SOA kayıtlarının oluşturulmasını sağlar. DNS sunucusu alanı yüklediğinde yetkili bilgilerini bulmak için SOA kayıtlarına başvurur. Bu kayıt aynı zamanda birincil ve ikincil DNS sunucuları arasında alan transferlerinin hangi sıklıkta yapılacağını da tespit etmeye yarar.
Seri No (Serial Number ) : Seri no, alanın güncelleme kayıt numarasını belirler. Alanda bir kayıt değiştiğinde veya Increment tuşuna basarak elle yükseltildiğinde seri no artar. Bu sıra numarası alan transferi yapılırken de kullanılır. Ana alanın (master zone) seri numarası transfer edilecek alanınkinden büyükse transfer gerçekleşir, aynıysa alanların birbirinin eşi olduğu düşünülerek transfer yapılmaz.
Birincil sunucu (Primary server) : Alanın birincil DNS sunucusuna işaret eder. Sunucunun adı mutlaka bir nokta (.) işareti ile bitmelidir.
Güncelleme Aralığı (Refresh Interval) : Birincil alan sunucusundan ne sıklıkta alan transferi isteneceğini belirler. Buradaki değere göre alandan sorumlu diğer DNS sunucuları birincil sunucuya bağlanarak alan transferi başlatırlar. Varsayılan değeri 15 dk.dır
Tekrar Deneme Aralığı (Retry Interval) : Başarısız olmuş bir alan transferinden ne kadar sonra tekrar deneneceğini belirler. Varsayılan değeri 10 dk.dır.
Geçersizleşme Zamanı (Expires After) : İkincil DNS sunucusunun ana sunucusu ile hiç bağlantı kurmadan, gelen sorgulara ne kadar süreyle cevap verebileceğini belirler. Sürenin dolmasından itibaren sunucudaki kayıtlar güvenilmez kabul edilir. Varsayılan değeri 1 gündür.
Minimum (Default) TTL: Bu değerin ayarlanması ile alandaki tüm kayıtların maksimum yaşam süresi (Time to live :TTL) belirlenmiş olur. Varsayılan değer 1 saattir.
TTL değeri kendi yetkili sunucusunda tutulan kayıtlar ile ilgili değildir. Daha çok yetkisiz ve cache belleğinde kaydı tutan sunucuları ilgilendirir. Bir sorgu sırasında kaydı belleğine alan bir DNS sunucusunun kaydı ne kadar süre ile tutacağını gösterir.
Eğer ağ ortamında caching-only DNS sunucusu varsa, kayıtların TTL değerlerini arttırmak ana DNS sunucusu ile caching-only sunucu arasındaki trafiği azaltacaktır.
Tam olarak kayıt edildiğinde bir SOA kaydı aşağıdaki gibi olacaktır.
@IN SOA server01.contoso.com. hostmaster.contoso.com. (
5099 :serial number
3600 : refresh (1 hour)
600 : retry (10 mins)
86400 : expire (1 day)
60 ) : minimum TTL (1 min)
İleri düzey DNS ayarları
DNS sunucusu kurulduğunda ileri düzey ayarlar aşağıdaki gibidir :
Disable recursion : off
BIND Secondaries : On
Fail on load if bad zone data : off
Enable round robin : on
Enable netmask ordering : on
Secure Cache against pollution : on
Name checking : Multibyte (UTF8)
Load zone data on startup : From active directory and registry
Enable automatic scanvenging of stale records : off (requiers configuration)
Disable Recursion (özyineleme)
Bu seçenek varsayılan değer olarak kapalıdır. Bir DNS sunucusu istemciden gelen sorguyu, yineleme (iteration) yoluyla FQDN sorgusunun tam cevabını alana kadar diğer sunuculara sormaya devam eder. Cevabı alınca da istemciye bildirir.
Disable recursion seçildiğinde sunucu istemcinin sorgusunu cevaplamak için araştırmak yerine istemcinin kendi cevabını araştırabilmesi için refererans kayıtları istemciye gönderir (referral). Bu durumun geçerli olabileceği hallere örnek vermek gerekirse ; istemcinin bir internet adresini çözmek istemesi ancak yerel DNS sunucusunun sadece kendi alanına ait kayıtları bulundurması olabilir.
Disable Recursion aktif hale getirildiğinde, DNS sunucusunda forwarders sekmesi pasif hale gelir.
BIND Secondaries
Windows 2003 DNS sunucuları BIND DNS kullanan ikincil sunuculara alan transferi yaparken fast transfer format denen hızlı veri aktarım yöntemini kullanmazlar. Bu özellik, 4.9.4’den eski BIND sürümleri ile uyumluluk sağlamak içindir. Bu seçenek varsayılan değer olarak açıktır. Eğer ortamdaki tüm BIND DNS sunucularının sürümleri 4.9.4’den büyükse bu seçenek kapatılabilir.
Şu anki mevcut BIND sürümü 9.2.2’dir.
Fail on load if bad zone data
Windows 2003 DNS sunucusu alanı yüklerken eğer kayıtlarda hata tespit etmişse bunu loglar ancak alanı yüklemeye devam eder. Bu seçenek varsayılan değer olarak kapalıdır. Aktif hale getirilirse, DNS sunucusu kayıtlarda bozukluk tespit ettiğinde alanı yüklemeyi durdurur.
Enable Netmask Ordering
Çok sayıda ağ kartı ve IP adresi bulunan (Multihomed) bir istemcinin birden fazla (A) kaydının olması halinde DNS sunucusu sorguyu yapan istemciye ilk olarak, sorguyu yapan istemcinin bulunduğu subnete uyan (A) kaydını gösterecektir. Varsayılan değer olarak bu özellik aktiftir.
Ortada birden fazla IP adresi ve (A) kaydı varsa DNS sunucusu istemciye hosta ait tüm (A) kayıtlarını belirlenen sırada gönderecektir. İstemci ilk gelen kayda erişim sağlamaya çalışacak, başaramazsa ikinciyi deneyecektir.
MCSE sınavlarında Enable Netmask Ordering, LocalNetPriority olarak adlandırılmaktadır.
Enable Round Robin
Bu özellik multihomed bir hotsu sorgulayan istemcilere, uygun (A) kayıtlarının belirli bir sıra dahilinde değiştirilerek her seferinde farklı bir kayıt sunulmasını sağlar. Çok temel olarak bu yöntem hotsun ağ kartları arasında bir yük dengeleme (load balancing) yöntemi sağlamakta ve yükün teorik olarak tüm ağ kartlarına eşit şekilde dağıtılmasını sağlamaktadır. Aynı içeriği sunan birden çok sunucunun olduğu web sitelerinde sıkça kullanılan bir yöntemdir.Varsayılan değer olarak aktiftir.
Secure Cache against pollution
Bu özelliğin aktif hale getirilmesi ile DNS sunucusu kayıtlarını yanlış kayıtlar ile doldurma ve bir anlamda kirlenmeden korumaktadır. Özellik aktifken DNS sunucusu sadece sorgunun yapıldığı etki alanı adı ile tamamiyle uyan alan adlarına ilişkin sonuçları saklar. Örneğin, Microsoft.com adresine yapılan bir sorgu için msn.com’dan bir kayıt sonuç olarak alınmışsa, bu özellik açıkken bu kayıt saklanmaz. Böylece yetkisiz sunucuların ve kişilerin DNS sorgularını yanıltmaları önlenebilir.
Alanların Yetki Devirlerinin Yapılması (Zone Delegation)
Internet kadar büyük bir isim uzayı (namespace) , eğer etki alanlarının daha küçük parçalara bölünerek yönetiminin farklı kişilere devri imkanı olmasaydı yönetilemezdi. Bu nedenle DNS isimuzayı içindeki bir alt-etki alanı (subdomain) devredilmek istendiğinde yeni bir alan (zone) yaratılır ve yetki ilgili yöneticiye devredilir.
Bir alanın yetki devrini yapmak demek, bu DNS isimuzayını küçük alt-etki alanlarına bölerek yetkiyi devretmek demektir. Örnekte Microsoft.com etki alanının devir modeli görülmektedir.
Ne zaman yetki devri gerekir ?
- DNS etki alanının organizasyon içindeki bir şube ya da bölüm tarafından yönetilmesi gerektiğinde.
- Kurumun çok büyük bir DNS sistemi varsa ve birden fazla DNS sunucusu üzerinde yönetiliyorsa, bu ortamda hata toleransı ve performans artışı sağlanması istendiğinde
Yetki devrinin yapılabilmesi için ana alanın (parent zone) devredilecek etki alanını yöneten yetkili DNS sunucusuna ait A ve NS kayıtlarına sahip olması gereklidir. Bu kayıtlar alanın istemcilerinin iteratif sorgularına cevap bulabilmelerini sağlar.
Not : Yetki devri yapılırken A ve NS kayıtları otomatik olarak oluşturulur.
Yukarıdaki örnekte, yeni oluşturulan example.microsoft.com etki alanının yetkili DNS sunucusu ns1.us.example.microsoft.com olarak belirtilmiştir. Bu sunucunun yetki ataması yapılan yeni alanın dışındaki hostlar tarafından da tanınması için bir NS ve A kaydı otomatik olarak ana alanda (Microsoft.com) oluşturulur.
- NS kaydı yeni alan için yetkili isim sunucusunun ns1.us.example.microsoft.com olduğunu belirtir ve alana dair sorguların bu sunucuya yönlendirilmesini sağlar.
- A kaydı (glue record olarak da tanınır) ise NS kaydında ismi belirtilen sunucunun IP adresinin çözümlenmesini sağlar. Eğer yetkili sunucu yeni yetki devri yapılmış alanın bir üyesiyse, daha üst seviyedeki tüm hostlar tarafından isim-IP çözümlemesinin sağlıklı olarak yapılabilmesi için gereklidir.
Örneğin bir DNS sunucusu box.example.microsoft.com adresini çözümlemek istiyor : İlk olarak sorguyu Microsoft.com alanının yetkili DNS sunucusuna gönderecektir. Bu sunucudaki yetki transferi nedeniyle sunucu cevap olarak sorgulanan alanın (example.microsoft.com) yetkili sunucusunun adını ve IP adresini istemciye gönderecek ve buraya sormasını isteyecektir. İstemci de aynı sorguyu bu sefer bu sunucuya soracak (ns1.us.example.microsoft.com) ve sonucunda istediği cevabı alacaktır.
Stub Zone
Stub Zone, ana alanın (master zone) kısaltılmış ancak düzenli olarak güncellenen ve içeriğinde sadece ana alana ait NS kayıtlarını bulunduran bir kopyasıdır. Stub zone barındıran bir sunucu sorgulara doğrudan cevap vermek yerine onları stub zone kayıtlarında bulunan NS kaynaklarına yönlendirir.
Stub zone oluşturmak için değişmez IP adresi olan bir isim sunucusunu alana eklemek yeterlidir. Alan, daha sonra eklenecek veya çıkartılacak isim sunucularını kendisi otomatik olarak güncelleyecektir.
Stub zone kayıtları elle değiştirilemez.
Faydaları
- İsim çözümlemesini geliştirir Stub zone bir DNS sunucusunun alanda kayıtlı isim sunucularını sorgulayarak özyineleme (recursion) yapmasını sağlar ve her seferinde kök DNS sunucusunu sorgulamasını engeller.
- Uzak alanlara dair güncel bilgi sağlar Stub zone otomatik olarak güncellendiği için farklı bir alana ait DNS sunucularının güncel listesi daima kayıtlıdır. Örneğin; farklı bir DNS sunucusunda yetki devri yapılmış bir alan.
- DNS yönetimini kolaylaştırır İkincil alanlar kullanmaya gerek kalmadan alan bilgisi (zone information) dağıtımı sağlanır.
Stub zone, ikincil alanların hata toleransı ve yük paylaşımı gibi faydalarını sağlayamaz ve bu amaçlarla kullanılamaz.
Stub Zone ne zaman kullanılır
Yukarıdaki örnekte, widgets.microsoft.com alanı için yetki devri yapılmış ve bu alana iki NS kaydı ve DNS sunucusu eklenmiştir. Sistem yöneticisi bir süre sonra alana iki DNS sunucusu daha eklemiş ama ana alanı (parent zone) bu durumdan haberdar etmemiştir. Bu nedenle de widgets.microsoft.com alanına gelen sorgular halen ilk iki sunucu tarafından karşılanmaktadır.
Bu durum bir stub zone kurulmasıyla giderilebilirdi. Widgets.microsoft.com alanına ait Stub zone Microsoft.com alanının yöneticisi tarafından ana alanda kurulduğunda, widgets.microsoft.com alanının baş NS sunucusu sorgulanacak ve tüm NS kayıtları elde edilecektir. Bu alana yapılacak her türlü ekleme ve çıkarma işlemleri de otomatik olarak güncellenebilecektir.
Dikkat : Bir stub zone, aynı alanı yönetmeye yetkili DNS sunucusu üzerine kurulamaz. Örneğin, widgets.microsoft.com alanının stub zonu bu alanın yetkili DNS sunucusunda kurulamazdı. Bu alanın stub zonu ancak farklı bir alanın yetkili DNS sunucusunda kurulabilirdi. Örneğimizde bu sunucu Microsoft.com alanının yetkili DNS sunucusu olabilirdi.
Farklı kullanım metotları
Yukarıdaki örnekte farklı iki istemci ns.mgmt.ldn.microsoft.com kaynağını çözümlemek için kendi DNS sunucularına sorgu gönderiyorlar. Soldaki klasik DNS hiyerarşisi içinde uzun bir yoldan bu çözümlemeyi yapmak zorunda kalırken, sağdaki istemci ise, actg.wa.microsoft.com alanında oluşturulan stub zone sayesinde çözümlemek istediği kaynağın bulunduğu alana ait NS kayıtlarına tek hamlede ulaşmakta ve çözümlemeyi çok daha kısa yoldan yapmaktadır.
Önemli : Stub zone glue records DNS konsolundan görülememektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder